Spis lokomotyw odstawionych na terenie CM Łódź - stan na 08.2000r. - obserwacja własna
EU07-127,179
ET22-480,481,484,485 i 598
EN57- 1260 1422,1455
poniedziałek, 5 grudnia 2011
LOKOMOTYWY ET22 ODSTAWIONE W CM OSTRÓW WLKP. 9.11.2000
Lokomotywy ET22 odstawione na terenie CM Ostrów Wlkp. - 9.11.2000r - obserwacja własna
ET22 - 162,165,166,167,174,192,202 i 234
ET22-174 rew. Oleśnica 29.05.1995
ET22-202 rew. Oleśnica 27.02.1996
ET22 - 162,165,166,167,174,192,202 i 234
ET22-174 rew. Oleśnica 29.05.1995
ET22-202 rew. Oleśnica 27.02.1996
poniedziałek, 21 listopada 2011
LOKOMOTYWY ST44 ODSTAWIONE W BIAŁOGARDZIE SIERPIEŃ 1992
Spis lokomotyw ST44 odstawionych w Białogardzie w Sierpniu 1992 roku - obserwacja własna
ST44- 522,722,735,790,869,870,887,955,962,978,979,1064
ST44- 522,722,735,790,869,870,887,955,962,978,979,1064
LOKOMOTYWY ST44 ODSTAWIONE W KOŚCIERZYNIE SIERPIEŃ 1992
Spis lokomotyw ST44 odstawionych w Kościerzynie - obserwacja własna Sierpień 1992 roku.
ST44-008 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-075 MD Karsznice
ST44-090 MD Inowrocław
ST44-095 MD Iława
ST44-124 MD Toruń
ST44-288 MD Toruń
ST44-298 MD Gdynia
ST44-308 MD Inowrocław
ST44-402 MD Gdynia
ST44-405 MD Gdynia
ST44-420 MD Karsznice - brak przydziału na lokomotywie
ST44-445 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-451 MD Zajączkowo Tczewskie
ST44-453 MD Inowrocław
ST44-487 MD Karsznice
ST44-560 MD Toruń
ST44-561 MD Chojnice
ST44-562 MD Chojnice
ST44-575 MD Karsznice
ST44-580 MD Zajączkowo Tczewskie
ST44-591 MD Toruń
ST44-602 MD Chojnice
ST44-603 MD Chojnice
ST44-605 MD Inowrocław
ST44-606 MD Inowrocław - brak przydziału na lokomotywie
ST44-635 MD Inowrocław
ST44-692 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-693 MD Gdynia
ST44-695 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-699 MD Toruń
ST44-742 MD Bydgoszcz Gł. - brak przydziału na lokomotywie
ST44-754 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-778 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-780 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-781 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-803 MD Toruń
ST44-817 MD Inowrocław
ST44-824 MD Toruń
ST44-826 MD Toruń
ST44-851 MD Toruń
ST44-852 MD Toruń
ST44-896 MD Toruń
ST44-897 MD Toruń - brak przydziału na lokomotywie
ST44-906 MD Iława
ST44-916 MD Chojnice
ST44-1020 MD Toruń
ST44-1056 MD Chojnice - brak przydziału na lokomotywie
ST44-008 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-075 MD Karsznice
ST44-090 MD Inowrocław
ST44-095 MD Iława
ST44-124 MD Toruń
ST44-288 MD Toruń
ST44-298 MD Gdynia
ST44-308 MD Inowrocław
ST44-402 MD Gdynia
ST44-405 MD Gdynia
ST44-420 MD Karsznice - brak przydziału na lokomotywie
ST44-445 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-451 MD Zajączkowo Tczewskie
ST44-453 MD Inowrocław
ST44-487 MD Karsznice
ST44-560 MD Toruń
ST44-561 MD Chojnice
ST44-562 MD Chojnice
ST44-575 MD Karsznice
ST44-580 MD Zajączkowo Tczewskie
ST44-591 MD Toruń
ST44-602 MD Chojnice
ST44-603 MD Chojnice
ST44-605 MD Inowrocław
ST44-606 MD Inowrocław - brak przydziału na lokomotywie
ST44-635 MD Inowrocław
ST44-692 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-693 MD Gdynia
ST44-695 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-699 MD Toruń
ST44-742 MD Bydgoszcz Gł. - brak przydziału na lokomotywie
ST44-754 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-778 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-780 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-781 MD Bydgoszcz Gł.
ST44-803 MD Toruń
ST44-817 MD Inowrocław
ST44-824 MD Toruń
ST44-826 MD Toruń
ST44-851 MD Toruń
ST44-852 MD Toruń
ST44-896 MD Toruń
ST44-897 MD Toruń - brak przydziału na lokomotywie
ST44-906 MD Iława
ST44-916 MD Chojnice
ST44-1020 MD Toruń
ST44-1056 MD Chojnice - brak przydziału na lokomotywie
OSTATNIE DATY REWIZJI ET22 ODSTAWIONYCH W CT ŁÓDŹ
ET22-201 rew ?
ET22-421 rew ?
ET22-437 rew ZNLE GLIWICE 24.02.2005
ET22-556 rew ZNTK OLEŚNICA 30.06.2004
ET22-640 rew ZNTK POZNAŃ 21.10.2003
ET22-642 rew ZNTK OLEŚNICA 24.02.2004
ET22-686 rew ?
ET22-704 rew ZNTK POZNAŃ 26.07.2003
ET22-806 rew ZNTK OLEŚNICA 09.06.2003
ET22-654,746,758 - brak daty rewizji
W miarę możliwości proszę o pomoc w uzupełnieniu wykazu.
ET22-421 rew ?
ET22-437 rew ZNLE GLIWICE 24.02.2005
ET22-556 rew ZNTK OLEŚNICA 30.06.2004
ET22-640 rew ZNTK POZNAŃ 21.10.2003
ET22-642 rew ZNTK OLEŚNICA 24.02.2004
ET22-686 rew ?
ET22-704 rew ZNTK POZNAŃ 26.07.2003
ET22-806 rew ZNTK OLEŚNICA 09.06.2003
ET22-654,746,758 - brak daty rewizji
W miarę możliwości proszę o pomoc w uzupełnieniu wykazu.
WYKAZ LOKOMOTYW ODSTAWIONYCH NA TERENIE CT ŁÓDŹ 08.2011
WYKAZ LOKOMOTYW ODSTAWIONYCH NA TERENIE CT ŁÓDŹ STAN SIERPIEŃ 2011
SM30-159
SM42-116,216,275,298,318,681,691,806,863
ST44-163(żółte czoła)
ET22-201,374,421,437,556,640,642,654(żółte czoła),686,704,746,758,806
SM30-159
SM42-116,216,275,298,318,681,691,806,863
ST44-163(żółte czoła)
ET22-201,374,421,437,556,640,642,654(żółte czoła),686,704,746,758,806
czwartek, 17 listopada 2011
OZNACZENIA LOKOMOTYW SPALINOWYCH PKP
Oznaczenie lokomotyw spalinowych PKP:
Oznaczenie składa się z 2 dużych liter i cyfr. I tak pierwsza litera S to lokomotywa spalinowa. Kolejna litera informuje o rodzaju pracy:
- P - lokomotywa pasażerska,
- T - lokomotywa towarowa,
- M - lokomotywa manewrowa.
- U - lokomotywa uniwersalna
2 cyfry za symbolem literowym oznaczają:
- 01-09 - lokomotywy z przekładnią mechaniczną, bez sterowania wielokrotnego
- 10-14 - lokomotywy z przekładnią mechaniczną, sterowanie wielokrotne
- 15-24 - lokomotywy z przekładnią hydrauliczną, bez sterowania wielokrotnego
- 25-29 - lokomotywy z przekładnią hydrauliczną, sterowanie wielokrotne
- 30-39 - lokomotywy z przekładnią elektryczną, bez sterowania wielokrotnego
- 40-50 - lokomotywy z przekładnią elektryczną, sterowanie wielokrotne
Np. SP45 – lokomotywa spalinowa pasażerska z przekładnią elektryczną ze sterowaniem wielokrotnym
OZNACZENIE LOKOMOTYW ELEKTRYCZNYCH PKP
Oznaczenia lokomotyw elektrycznych PKP :
Lokomotywy elektryczne oznaczane są w PKP trzema umieszczonymi obok siebie symbolami. Pierwszy to litera E - trakcja elektryczna. Drugi to odpowiednio przeznaczenie lokomotywy:
P - pasażerska,
T - towarowa,
U - uniwersalna,
M - manewrowa.
2 cyfry za symbolem literowym oznaczają układ osi, sposób napędu, wielkość napięcia i rodzaj prądu oraz kolejność wprowadzenia do eksploatacji:
01-19 – układ osi BoBo na prąd stały 3kV
20-39 – układ osi CoCo na prąd stały 3kV
40-49 - inny układ osi i/lub na inne napięcie
Np. ET21 - lokomotywa elektryczna towarowa prądu stałego 3000 V o układzie osi CoCo
Liczbę osi napędzanych w lokomotywie elektrycznej oznacza się:
A - jedna oś napędowa,
B - dwie osie napędowe,
C - trzy osie napędowe,
o - osie z napędem indywidualnym.
Np. Co - 3 osie napędzane indywidualnie w tym samym wózku lokomotywy
OZNACZENIA ELEKTRYCZNYCH ZESPOŁÓW TRAKCYJNYCH PKP
Oznaczenia elektrycznych zespołów trakcyjnych PKP
Pierwsza litera E oznacza rodzaj trakcji - elektryczna. Druga litera oznacza przeznaczenie:
- N – normalne, do ruchu lokalnego lub podmiejskiego na liniach z niskimi i wysokimi peronami
- W – węzłowe, obsługa ruchu miejskiego lub podmiejskiego z przystankami o wysokich peronach,
- D – dalekobieżne, ruch dalekobieżny.
2 cyfry za symbolem literowym EZT oznaczają:
- 51-69 - zespoły trójczłonowe na prąd stały 3kV
- 70-79 - zespoły czteroczłonowe na prąd stały 3kV
- 80-89 - samodzielne wagony motorowe na dowolny rodzaj zasilania
- 90-93 - zespoły dwuczłonowe na prąd stały 0,8kV
- 94-99 - zespoły o dowolnej liczbie wagonów, lecz na napięcie inne niż 0,8kV i 3kV
Np. EN57 - elektryczny zespół trakcyjny podmiejski, trzywagonowy, prądu stałego 3kV z przeznaczeniem do ruchu lokalnego
poniedziałek, 14 listopada 2011
HISTORIA PKP
We wrześniu 1926 roku rozporządzeniem prezydenta Polski, utworzono Polskie Koleje Państwowe .
Majątek PKP otrzymał z zarządu Ministerstwa Nieruchomości w użytkowanie wieczyste, przy czym jego właścicielem pozostał Skarb Państwa. W latach 20. XX wieku nastąpiło scalanie systemu kolejowego w Polsce. W 1921 połączono Kutno ze Strzałkowem, co pozwoliło połączyć Warszawę z Poznaniem. W Następnie otwarto połączenia Helu z Puckiem oraz Kutna z Płockiem (1922), z Kutna do Zgierza (1923) oraz do Kościerzyny (1928). Przy pomocy finansowej inwestorów z Francji, rozpoczęto budować Magistralę Węglową, którą otwarto w 1933 - liczyła 485 km. Trasa biegła z Herbów Nowych przez Bydgoszcz przez Zduńską Wolę-Karsznice do Gdyni z odgałęzieniem do Częstochowy. W 1934 uruchomiono połączenie Warszawy z Krakowem. Następnie doszło do rozbudowy węzłów kolejowych w Warszawie i Łodzi. Powstawały połączenia kolei wąskotorowych na tzw. Kresach Wschodnich. W 1936 rozpoczęto pierwszą w historii PKP elektryfikację linii kolejowych na trasie Otwock - Warszawa - Pruszków prądem stałym o napięciu 3000 V . Ten standard utrzymał się po wojnie do dnia dzisiejszego.
W 1936 PKP rozpoczęła prowadzić również przewozy autobusowe. Do wybuchu II wojny było już 39 linii autobusowych. Po 1 września 1939 kolej przeszła w zarząd Niemców i ZSRR. 19 listopada 1939 doszło do powołania Generalnej Dyrekcji Kolei Wschodnich, która miała siedzibę w Krakowie.
Na terenach, które przypadły III Rzeszy, kolejarze zostali w większości wcieleni w struktury kolei niemieckich. Po drugiej stronie Bugu - w strefie okupowanej przez ZSRR - przekuto jedynie tory na rozstaw 1524 mm. Po agresji Niemiec na ZSRR, z inicjatywy hitlerowców przywrócono szerokość 1435 mm.
Do 1944 koleje na byłych terenach polskich działały jako niemiecki Ost-Bahn. Zmiany przyniósł dopiero Manifest PKWN ogłoszony w Moskwie 22 lipca 1944. 24 lipca 1944 doszło do reaktywowania Lubelskiej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych z siedzibą w Lublinie. 20 września 1944 utworzono Dyrekcją Warszawską z siedzibą w Pradze. 1 grudnia 1944 Resort Komunikacji, Poczt i Telegrafów przekształcono w Ministerstwo Komunikacji. Od 1 marca 1945 miało ono siedzibę w Warszawie. W 1946 rojku powstało 10 dyrekcji (kolejno od 1 są to): Warszawa, Lublin, Kraków, Katowice, Łódź (zlikwidowana z dniem 1 lipca 1958 r. ), Wrocław (w 1945 miała siedzibę w Kluczborku), Poznań, Szczecin (tymczasowo z siedzibą w Szczecinku), Gdańsk (do sierpnia 1945 r. miała siedzibę w Bydgoszczy) oraz Olsztyn ( do 1945 miała ona siedzibę w Białymstoku, zlikwidowana w 1962).
Po wojnie do 1948 obowiązywały na PKP struktury przedwojenne. Zmieniło się to dnia 28 listopada 1948, kiedy wydany Dekret regulujący podstawy funkcjonowania PKP. Utworzono Dyrekcję Generalną Kolei Państwowych . Na jej czele stał Dyrektor Generalny odpowiedzialny bezpośrednio przed Ministrem Komunikacji. W okresie 1944-1947 na ziemiach odzyskanych doszło do rabunkowej rozbiórki infrastruktury kolejowej . Dyrekcje Generalne nie działały w Polsce zbyt długo. Zostały zlikwidowane już 26 lutego 1951. Utworzono Ministerstwo Kolei z siedzibą w Warszawie .W marcu 1957 ponownie utworzono Ministerstwo Komunikacji, ale bez zwierzchnictwa nad PKP. Na początku lat 60 zaczęto elektryfikację głównych linii kolejowych w kraju. Są to również pierwsze lata likwidacji kolei wąskotorowych. Nowe inwestycje kolejowe charakteryzują się jedną rzeczą - jest ich niewiele i dotyczą one krótkich odcinków i bocznic przyzakładowych min: linia do Krystynopola (1951), która jednak po zmianie granicy z ZSRR w tymże roku znalazła się poza Polską. W zamian dostaliśmy Ustrzyki Dolne z częścią linii w kierunku Chyrowa.
Lata 60. nie przyniosły żadnych inwestycji w postaci nowych linii kolejowych. Działalność PKP skupiła się na wykorzystywaniu ówczesnych tras i dalszej elektryfikacji. Lata 70 przynoszą dwie wielkie inwestycje kolejowe, jedyne za czasów PRL-u. W 1974 ruszyła budowa Centralnej Magistrali Kolejowej (CMK). Miała ona łączyć Śląsk z Gdańskiem przez Warszawę, lecz wybudować tylko odcinek od Zawiercia do Grodziska Mazowieckiego. Posiada ona parametry geometryczne, które pozwalają śmiało prowadzić ruch z prędkością powyżej 200 km/h. Na tej linii został pobity polski rekord prędkości (250,1 km/h - Pendolino, 11 maja 1994r .), który jest także rekordem prędkości kolejowej dla całej Europy Środkowo-Wschodniej. Linie ukończono w 1977. Drugą i ostatnią dużą inwestycją dekady jest Linia Hutniczo-Siarkowa (LHS), która powstawała w latach 1975-1979 o rozstawie 1520mm. Miała być szerokotorowa jak w ZSRR (1524 mm), ale jej rozstaw jest o 4 mm mniejszy. Trasa mierzy 391 km z Izowa na Ukrainie do Sławkowa na Śląsku. Lata 70. to także czas zmian strukturalnych . Od 1 stycznia 1974 Dyrekcja Generalna PKP zostaje wydzielona z Ministerstwa Komunikacji z Dyrektorem Komunikacji na czele. W 1975 rozpoczyna się kolejna restrukturyzacja PKP. Zlikwidowane zostają oddziały ruchowe. W ich miejsce powołane zostają Dyrekcje Rejonowe PKP. W 1982 do stryktur PKP zostały włączone przedsiębiorstwa zaplecza. W roku następnym doszło do likwidacji Dyrekcji Generalnych Kolei Państwowych. 23 października 1987 zwierzchnictwo nad PKP przejęło nowoutworzone Ministerstwo Transportu, Żeglugi i Łączności podzielone jednak już w dwa lata później (1 grudnia 1989) podzielono je na dwa różne resorty:
Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Ministerstwo Łączności.
Dopiero przemiany ustrojowe w Polsce na początku lat 90 doprowadziły do poważniejszych zmian.
W 1991 przekształcono PKP w spółkę o statusie przedsiębiorstwa państwowego. Wydzielono z PKP zakłady zaplecza technicznego, tworząc z nich samodzielne przedsiębiorstwa. W strukturze organizacyjnej PKP utworzono piony sprzedaży usług pasażerskich i towarowych, co stanowiło wyjście do potencjalnego klienta. Na koniec powołano agencje celne i eksploatacyjne. 6 lipca 1995 weszła w życie ustawa o przedsiębiorstwie państwowym PKP. Sejm utworzył Radę PKP i Zarząd PKP. 27 czerwca 1997 Sejm uchwalił ustawę (pierwszą) o transporcie kolejowym. Przewidywała ona zniesienie DOKP z dniem 30 czerwca 1998. Powstały Sektory: Trakcji i Zaplecza Warsztatowego, Infrastruktury Kolejowej, Przewozów Pasażerskich, Przewozów Towarowych; a także piony: nieruchomości, elektroenergetyki, energetyki, służb zarządzania etatami. Każdy z pionów posiadał swoją dyrekcję i zakłady wykonawcze. 1 września 1999 przyniósł wyodrębnienie się Sektora Cargo z Sektora Przewozów Towarowych i Sektora Trakcji i Zaplecza Warsztatowego. 8 września 2000 weszła w życie ustawa o prywatyzacji PKP - powstało PKP SA.
Następnym krokiem było stopniowe dzielenie się PKP na mniejsze spółki przewoźników i zaplecza technicznego. I tak 1 lipca 2001 powstały: Linia Hutnicza Szerokotorowa Sp. z o.o. z siedzibą w Zamościu,
PKP Warszawska Kolej Dojazdowa z siedzibą w Grodzisku Mazowieckim, PKP Szybka Kolej Miejska z siedzibą w Gdyni, Centrum Szkolenia w Warszawie, przedsiębiorstwo remontowe we Wrocławiu.
1 września 2001 utworzone zostały: PKP InterCity SA (do 1 stycznia 2008 Sp. z o.o.) z siedzibą w Warszawie, Farmacja Kolejowa w Warszawie, Ferpol, cztery kolejne spółki remontowe (m.in. Gdańsk, Poznań, Warszawa).
Jako ostatnie, powstały z dniem 1 października 2001:
PKP Polskie Linie Kolejowe SA z siedzibą w Warszawie - odpowiedzialne za infrastrukturę i jej utrzymanie,
PKP Cargo Sp. z o.o. z siedzibą w Katowicach, PKP Przewozy Regionalne Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, PKP Energetyka Sp. z o.o. w Warszawie, PKP Informatyka Sp. z o.o. w Warszawie,
Telekomunikacja Kolejowa z siedzibą również w Warszawie, ostatnie sześć spółek zaplecza (Kraków, Radom, Kielce, Gorzów Wielkopolski, Kluczbork i Szczecin).
Majątek PKP otrzymał z zarządu Ministerstwa Nieruchomości w użytkowanie wieczyste, przy czym jego właścicielem pozostał Skarb Państwa. W latach 20. XX wieku nastąpiło scalanie systemu kolejowego w Polsce. W 1921 połączono Kutno ze Strzałkowem, co pozwoliło połączyć Warszawę z Poznaniem. W Następnie otwarto połączenia Helu z Puckiem oraz Kutna z Płockiem (1922), z Kutna do Zgierza (1923) oraz do Kościerzyny (1928). Przy pomocy finansowej inwestorów z Francji, rozpoczęto budować Magistralę Węglową, którą otwarto w 1933 - liczyła 485 km. Trasa biegła z Herbów Nowych przez Bydgoszcz przez Zduńską Wolę-Karsznice do Gdyni z odgałęzieniem do Częstochowy. W 1934 uruchomiono połączenie Warszawy z Krakowem. Następnie doszło do rozbudowy węzłów kolejowych w Warszawie i Łodzi. Powstawały połączenia kolei wąskotorowych na tzw. Kresach Wschodnich. W 1936 rozpoczęto pierwszą w historii PKP elektryfikację linii kolejowych na trasie Otwock - Warszawa - Pruszków prądem stałym o napięciu 3000 V . Ten standard utrzymał się po wojnie do dnia dzisiejszego.
W 1936 PKP rozpoczęła prowadzić również przewozy autobusowe. Do wybuchu II wojny było już 39 linii autobusowych. Po 1 września 1939 kolej przeszła w zarząd Niemców i ZSRR. 19 listopada 1939 doszło do powołania Generalnej Dyrekcji Kolei Wschodnich, która miała siedzibę w Krakowie.
Na terenach, które przypadły III Rzeszy, kolejarze zostali w większości wcieleni w struktury kolei niemieckich. Po drugiej stronie Bugu - w strefie okupowanej przez ZSRR - przekuto jedynie tory na rozstaw 1524 mm. Po agresji Niemiec na ZSRR, z inicjatywy hitlerowców przywrócono szerokość 1435 mm.
Do 1944 koleje na byłych terenach polskich działały jako niemiecki Ost-Bahn. Zmiany przyniósł dopiero Manifest PKWN ogłoszony w Moskwie 22 lipca 1944. 24 lipca 1944 doszło do reaktywowania Lubelskiej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych z siedzibą w Lublinie. 20 września 1944 utworzono Dyrekcją Warszawską z siedzibą w Pradze. 1 grudnia 1944 Resort Komunikacji, Poczt i Telegrafów przekształcono w Ministerstwo Komunikacji. Od 1 marca 1945 miało ono siedzibę w Warszawie. W 1946 rojku powstało 10 dyrekcji (kolejno od 1 są to): Warszawa, Lublin, Kraków, Katowice, Łódź (zlikwidowana z dniem 1 lipca 1958 r. ), Wrocław (w 1945 miała siedzibę w Kluczborku), Poznań, Szczecin (tymczasowo z siedzibą w Szczecinku), Gdańsk (do sierpnia 1945 r. miała siedzibę w Bydgoszczy) oraz Olsztyn ( do 1945 miała ona siedzibę w Białymstoku, zlikwidowana w 1962).
Po wojnie do 1948 obowiązywały na PKP struktury przedwojenne. Zmieniło się to dnia 28 listopada 1948, kiedy wydany Dekret regulujący podstawy funkcjonowania PKP. Utworzono Dyrekcję Generalną Kolei Państwowych . Na jej czele stał Dyrektor Generalny odpowiedzialny bezpośrednio przed Ministrem Komunikacji. W okresie 1944-1947 na ziemiach odzyskanych doszło do rabunkowej rozbiórki infrastruktury kolejowej . Dyrekcje Generalne nie działały w Polsce zbyt długo. Zostały zlikwidowane już 26 lutego 1951. Utworzono Ministerstwo Kolei z siedzibą w Warszawie .W marcu 1957 ponownie utworzono Ministerstwo Komunikacji, ale bez zwierzchnictwa nad PKP. Na początku lat 60 zaczęto elektryfikację głównych linii kolejowych w kraju. Są to również pierwsze lata likwidacji kolei wąskotorowych. Nowe inwestycje kolejowe charakteryzują się jedną rzeczą - jest ich niewiele i dotyczą one krótkich odcinków i bocznic przyzakładowych min: linia do Krystynopola (1951), która jednak po zmianie granicy z ZSRR w tymże roku znalazła się poza Polską. W zamian dostaliśmy Ustrzyki Dolne z częścią linii w kierunku Chyrowa.
Lata 60. nie przyniosły żadnych inwestycji w postaci nowych linii kolejowych. Działalność PKP skupiła się na wykorzystywaniu ówczesnych tras i dalszej elektryfikacji. Lata 70 przynoszą dwie wielkie inwestycje kolejowe, jedyne za czasów PRL-u. W 1974 ruszyła budowa Centralnej Magistrali Kolejowej (CMK). Miała ona łączyć Śląsk z Gdańskiem przez Warszawę, lecz wybudować tylko odcinek od Zawiercia do Grodziska Mazowieckiego. Posiada ona parametry geometryczne, które pozwalają śmiało prowadzić ruch z prędkością powyżej 200 km/h. Na tej linii został pobity polski rekord prędkości (250,1 km/h - Pendolino, 11 maja 1994r .), który jest także rekordem prędkości kolejowej dla całej Europy Środkowo-Wschodniej. Linie ukończono w 1977. Drugą i ostatnią dużą inwestycją dekady jest Linia Hutniczo-Siarkowa (LHS), która powstawała w latach 1975-1979 o rozstawie 1520mm. Miała być szerokotorowa jak w ZSRR (1524 mm), ale jej rozstaw jest o 4 mm mniejszy. Trasa mierzy 391 km z Izowa na Ukrainie do Sławkowa na Śląsku. Lata 70. to także czas zmian strukturalnych . Od 1 stycznia 1974 Dyrekcja Generalna PKP zostaje wydzielona z Ministerstwa Komunikacji z Dyrektorem Komunikacji na czele. W 1975 rozpoczyna się kolejna restrukturyzacja PKP. Zlikwidowane zostają oddziały ruchowe. W ich miejsce powołane zostają Dyrekcje Rejonowe PKP. W 1982 do stryktur PKP zostały włączone przedsiębiorstwa zaplecza. W roku następnym doszło do likwidacji Dyrekcji Generalnych Kolei Państwowych. 23 października 1987 zwierzchnictwo nad PKP przejęło nowoutworzone Ministerstwo Transportu, Żeglugi i Łączności podzielone jednak już w dwa lata później (1 grudnia 1989) podzielono je na dwa różne resorty:
Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Ministerstwo Łączności.
Dopiero przemiany ustrojowe w Polsce na początku lat 90 doprowadziły do poważniejszych zmian.
W 1991 przekształcono PKP w spółkę o statusie przedsiębiorstwa państwowego. Wydzielono z PKP zakłady zaplecza technicznego, tworząc z nich samodzielne przedsiębiorstwa. W strukturze organizacyjnej PKP utworzono piony sprzedaży usług pasażerskich i towarowych, co stanowiło wyjście do potencjalnego klienta. Na koniec powołano agencje celne i eksploatacyjne. 6 lipca 1995 weszła w życie ustawa o przedsiębiorstwie państwowym PKP. Sejm utworzył Radę PKP i Zarząd PKP. 27 czerwca 1997 Sejm uchwalił ustawę (pierwszą) o transporcie kolejowym. Przewidywała ona zniesienie DOKP z dniem 30 czerwca 1998. Powstały Sektory: Trakcji i Zaplecza Warsztatowego, Infrastruktury Kolejowej, Przewozów Pasażerskich, Przewozów Towarowych; a także piony: nieruchomości, elektroenergetyki, energetyki, służb zarządzania etatami. Każdy z pionów posiadał swoją dyrekcję i zakłady wykonawcze. 1 września 1999 przyniósł wyodrębnienie się Sektora Cargo z Sektora Przewozów Towarowych i Sektora Trakcji i Zaplecza Warsztatowego. 8 września 2000 weszła w życie ustawa o prywatyzacji PKP - powstało PKP SA.
Następnym krokiem było stopniowe dzielenie się PKP na mniejsze spółki przewoźników i zaplecza technicznego. I tak 1 lipca 2001 powstały: Linia Hutnicza Szerokotorowa Sp. z o.o. z siedzibą w Zamościu,
PKP Warszawska Kolej Dojazdowa z siedzibą w Grodzisku Mazowieckim, PKP Szybka Kolej Miejska z siedzibą w Gdyni, Centrum Szkolenia w Warszawie, przedsiębiorstwo remontowe we Wrocławiu.
1 września 2001 utworzone zostały: PKP InterCity SA (do 1 stycznia 2008 Sp. z o.o.) z siedzibą w Warszawie, Farmacja Kolejowa w Warszawie, Ferpol, cztery kolejne spółki remontowe (m.in. Gdańsk, Poznań, Warszawa).
Jako ostatnie, powstały z dniem 1 października 2001:
PKP Polskie Linie Kolejowe SA z siedzibą w Warszawie - odpowiedzialne za infrastrukturę i jej utrzymanie,
PKP Cargo Sp. z o.o. z siedzibą w Katowicach, PKP Przewozy Regionalne Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, PKP Energetyka Sp. z o.o. w Warszawie, PKP Informatyka Sp. z o.o. w Warszawie,
Telekomunikacja Kolejowa z siedzibą również w Warszawie, ostatnie sześć spółek zaplecza (Kraków, Radom, Kielce, Gorzów Wielkopolski, Kluczbork i Szczecin).
Subskrybuj:
Posty (Atom)